:)

سلاااممم

بالاخرهههه بعد از یه مدت طولانی دارم با نوشتن آشتی میکنم.

از آخرین باری که نوشتم خیلی چیزا عوض شده.

در واقع یه اپیزود افسردگی، یه دوره اضطراب و یه دوره سردرگمی کامل رو پشت سر گذاشتم تا به آدمی تبدیل شم که زندگی براش داره جدی تر میشه و میخواد خیلی چیزارو تغییر بده.

تو این مدت چیا فهمیدم؟

1- وقتی که خسته ای به خودت استراحت بده. AS LONG AS U NEED . لازم نیست خودتو مجیور کنی که خوب باشی. بذار حالت بد باشه تا جایی که تخلیه شی و بعدش برو سراغ حال خوب.

2- مضطرب شدن خیلی سادست. به سادگی بهونه جویی از ساده ترین حرکاتت. حتی از نفس کشیدن و راه رفتن. ولی همونقدر که بهونه ساختن واسه مضطرب شدن سادست شجاع بودن هم سادست. فقط کافیه بدونی خود تو جواب چراهای اضطرابای خود ساخته ی تو ذهنتی.

3- آخری و مهم ترینش اینه که وقتی Self love رو یاد میگیری، به سادگی هر چیزی که ممکنه حال خوبت رو بد کنه پس میزنی و مراقبت از خودت اولویت زندگیت میشه.

خلاصه که that's the wisdom i have gained during this period of time .

این آهنگم از طرف من داشته باشید و باهاش حال کنین.

به قول نور، نوش گوشتون.

فلننن

دلتنگش بودم

دل تنگ دختری بودم که کتابای چارصد پونصد صفحه ای رو دو روزه تموم میکرد

امتحانا که تموم شدن سریع دست به کار شدم

کتابای نخوندمو رو میزم گذاشتم و شروع کردم

فعلا سه روزه تونستم زنان کوچک رو تموم کنم

دیشبو تا ساعت پنج صبح بیدار موندم

در کنار اینکه دلم میخواست زودتر کتابو بخونم، داستانش انقد شیرین بود که تا وقتی که چشمام از خستگی درد نگرفت نتونستم ازش دل بکنم

ولی بالاخره امروز صبح تمومش کردم

این مدت تجربه های تلخ و شیرین زیادی رو کسب کردم

حس میکنم از من داره یه آدم جدید و قوی ساخته میشه که بیشتر مراقب خودشه

و این آدم جدیدو دوس دارم  :)